Írta: Erzsébet királyné (Sissi)
Fénylettek a csillagok távol,
Mennyiszer kutattuk titkait,
És én olvastam a szádról,
Hogy az ég minket ma elvakít.
Fénylettek a csillagok távol,
És fülledt volt az éjszaka;
Egy kis hang remegett szobádból -
Édes ajkaid halk szava.
Fénylettek a csillagok távol,
Varázslatos szép volt az éj,
Tudtam, a sors újra megvádol,
S bennünket most elnyel a mély!
Sternenkunde
Wir trieben Sternenkunde
Hoch oben auf dem Deck,
Ich las sie dir vom Munde
Im trauten dunklen Versteck.
Wir trieben Sternenkunde
In lauer südlicher Nacht,
So lauschte ich mancher Stunde
Dem, was du dort oben gesagt.
Wir trieben Sternenkunde,
Sie interessierte uns sehr,
Doch wär´n wir am liebsten zu Grunde
Gegangen dabei im Meer.
Forrás: Poem by Elisabeth from "Vermischte Gedichte "